Abrir o libro polo comezo, por onde di:
Daquelas que cantan ás pombas i ás frores
Vela chea de forza e de dignidade.
Da súa dignidade de muller que é.
todos din que teñen alma de muller;
Como é a súa alma de muller?
Está aí, nos seus versos espellada,
fotografada coa fidelidade
de quen a ve real e viva, porque as
súas palabras fixeron verdade a vida
pois eu que non as canto,
Como é a súa alma de muller?
¡Al!, ¿de qué a teréi?
No hay comentarios:
Publicar un comentario